پیامبر اکرم‌ صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم

 أَشَدُّ النَّاسِ حَسْرَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ رَجُلٌ أَمْكَنَهُ طَلَبُ الْعِلْمِ فِي الدُّنْيَا فَلَمْ يَطْلُبْهُ وَ رَجُلٌ عَلِمَ عِلْمًا فَانْتَفَعَ بِهِ مَنْ سَمِعَهُ عَنْهُ دُونَهُ

دو کس روز رستاخیز از همه مردم بیشتر حسرت می‌خورند؛ یکى مردى که در دنیا براى طلب دانش فرصت داشته ولى به جست‌وجوى آن برنخاسته است

یکى دیگر مردى که دانشى به‌دیگرى آموخته و شاگرد وى از آن بهره‏مند شده ولى او بى‏بهره مانده است!

نهج‌الفصاحه، ص213

امیرالمومنین امام على‌ علیه‌السلام

اعقِلوا الخَبَرَ إذا سَمِعتُموهُ عَقلَ رِعایَةٍ لا عَقلَ رِوایَةٍ؛ فإنَّ رُواةَ العِلمِ کَثیرٌ ورُعاتَهُ قَلیلٌ

هرگاه خبرى را شنیدید، در اندیشه به کار بستن آن باشید، نه به فکر نقل کردنش

زیرا بازگوکنندگان دانش بسیارند و به کار برندگان آن اندک.

نهج‌البلاغة، الحکمة ۹۸

حضرت صدیقه کبری، فاطمه زهرا‌ سلام‌الله‌علیها

إنْ کُنْتَ تَعْمَلُ بِما اءمَرْناکَ وَ تَنْتَهى عَمّا زَجَرْناکَ عَنْهُ، فَأنْتَ مِنْ شیعَتِنا، وَ إلاّ فَلا

اگر آن‌چه را که ما اهل‌بیت دستور داده‌ایم عمل کنى و از آن‌چه نهى کرده‌ایم خوددارى نمایى

تو از شیعیان ما هستى؛ وگرنه، خیر.

منبع: بحارالأنوار (ط-بیروت)، ج‏65، ص155

امام حسن مجتبی‌ علیه‌السلام

تَعَلَّمُوا الْعِلْمَ، فَإنْ لَمْ تَسْتَطیعُوا حِفْظَهُ فَاکْتُبُوهُ وَضَعُوهُ فى بُیُوتِکُمْ

علم و دانش را از هر طریقى فرا گیرید، و چنانچه نتوانستید آن‌را در حافظه خود نگه دارید

ثبت کنید و بنویسید و در منازل خود در جاى مطمئن قرار دهید.

إحقاق‌الحق، ج11، ص235

امام حسین‌ علیه‌السلام

وَ مِنْ دَلَائِلِ‏ الْعَالِمِ‏ انْتِقَادُهُ‏ لِحَدِیثِهِ وَ عِلْمُهُ بِحَقَائِقِ فُنُونِ النَّظَر

از نشانه‌های عالم، نقد سخن و اندیشه خود و آگاهی از نظرات مختلف است.

تحف‌العقول، النص، ص248

امام سجاد علیه‌السلام

إِنَّ طَالِبَ الْعِلْمِ‏ إِذَا خَرَجَ‏ مِنْ‏ مَنْزِلِهِ‏ لَمْ یَضَعْ رِجْلَهُ عَلَى رَطْبٍ وَ لَا یَابِسٍ مِنَ‌ الْأَرْضِ إِلَّا سَبَّحَتْ لَهُ إِلَى‌الْأَرَضِینَ السَّابِعَةِ

همانا طالب علم چون از خانه‌اش بیرون رود قدم بر جای خیس و خشکی از زمین نمی‌نهد جز آن‌که تا طبقه هفتم زمین برای او تسبیح می‌گویند.

بحارالأنوار (ط-بیروت)، ج‏1، ص168

امام محمد باقر‌ علیه‌السلام

لَا یُقْبَلُ عَمَلٌ‏ إِلَّا بِمَعْرِفَةٍ وَ لَا مَعْرِفَةَ إِلَّا بِعَمَلٍ وَ مَنْ عَرَفَ دَلَّتْهُ مَعْرِفَتُهُ عَلَى الْعَمَلِ وَ مَنْ لَمْ یَعْرِفْ فَلَا عَمَلَ لَهُ

عمل جز به شناخت پذیرفته نشود و شناخت جز به عمل حاصل نشود؛ و هرکس به شناخت رسید شناختش او را به عمل رهنمون گردد و هرکس نشناخت، عملی ندارد.

تحف‌العقول، النص، ص294

امام جعفر صادق‌ علیه‌السلام

اطْلُبُوا الْعِلْمَ، وَ تَزَیَّنُوا مَعَهُ‏ بِالْحِلْمِ‏ وَالْوَقَارِ، وَ تَوَاضَعُوا لِمَنْ تُعَلِّمُونَهُ الْعِلْمَ، وَ تَوَاضَعُوا لِمَنْ طَلَبْتُمْ مِنْهُ الْعِلْمَ

دانش را طلب کنید، و با داشتن آن خود را به بردبارى و وقار بیآرایید، و نسبت به آن کس که به او علم مى‏آموزید تواضع کنید

و در برابر آن کس که از او علم فرا مى‏گیرید فروتن باشید.

الکافی (ط-دارالحدیث)، ج‏1، ص86

امام موسی‌بن جعفر علیه‌السلام

وَجَدْتُ عِلْمَ النّاسِ فى أرْبَعٍ: أَوَّلُها أنْ تَعْرِفَ رَبَّکَ، وَالثّانِیَةُ أنْ تَعْرِفَ ما صَنَعَ بِکَ، وَالثّالِثَةُ أنْ تَعْرِفَ ما أرادَ مِنْکَ، وَالرّابِعَةُ أنْ تَعْرِفَ ما یُخْرِجُکَ عَنْ دینِکَ

تمام علم مردم را در چهار مورد شناسایى کرده‌ام: اول، این‌که پروردگار خود را بشناسى؛ دوم، این‌که بفهمى براى بقای حیات تو چه کارهایى صورت گرفته است

سوم، بدانى که براى چه آفریده شده‌اى؛ چهارم، بشناسی چه چیزهایی تو را از دینت منحرف می‌کند

کافى، ج1، ص50

امام رضا‌ علیه‌السلام

لَا یَسْتَکْمِلُ‏ عَبْدٌ حَقِیقَةَ الْإِیمَانِ‏ حَتَّى تَکُونَ فِیهِ خِصَالٌ ثَلَاثٌ التَّفَقُّهُ فِی‌الدِّینِ وَ حُسْنُ التَّقْدِیرِ فِی‌الْمَعِیشَةِ وَالصَّبْرُ عَلَى الرَّزَایَا

هیچ بنده به حقیقت کمال ایمان نرسد تا سه خصلتش باشد:

بینایی در دین، و اندازه‌داری در معیشت، و صبر بر بلاها.

تحف‌العقول، النص، ص446

امام جواد‌ علیه‌السلام

خَفْضُ الْجَناحِ زینَةُ الْعِلْمِ، وَ حُسْنُ الاْدَبِ زینَةُ الْعَقْلِ، وَ بَسْطُ الْوَجْهِ زینَةُ الْحِلْمِ

 تواضع و فروتنی زینت‌بخش علم و دانش است، أدب داشتن و اخلاق نیک زینت‌بخش عقل می‌باشد خوش‌رویی با افراد زینت‌بخش حلم و بردباری است.

کشف‌الغمّه، ج2، ص347

امام هادی‌ علیه‌السلام

 یَاْتى عَلماءُ شیعَتِنا الْقَوّامُونَ بِضُعَفاءِ مُحِبّینا وَأهْلِ وِلایَتِنا یَوْمَ الْقِیامَةِ، وَالاْنْوارُ تَسْطَعُ مِنْ تیجانِهِمْ.

علما و دانشمندانى که به فریاد دوستان و پیروان ما برسند و از آن‌ها رفع مشکل نمایند

روز قیامت در حالى محشور مى شوند که تاج درخشانى بر سر دارند و نور از آن‌ها مى‌درخشد.

بحارالأنوار، ج2، ص6

امام حسن عسکری‌ علیه‌السلام

أَعْرَفُ النَّاسِ بِحُقُوقِ‏ إِخْوَانِهِ‏ وَ أَشَدُّهُمْ قَضَاءً لَهَا أَعْظَمُهُمْ عِنْدَ اللهِ شَأْناً

 هرکس حقوق برادرانش خود را بشناسد و رعایت کند و مشکلات و نیازمندی‌های آن‌ها را برطرف نماید

در پیشگاه خداوند دارای عظمت و موقعیت خاصی خواهد بود.

منبع: التفسیر المنسوب إلى الإمام الحسن العسکری‌ علیه‌السلام، ص325

امام زمان‌ عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف

... فَأَغْلِقُوا أَبْوَابَ السُّؤَالِ عَمَّا لَا یَعْنِیکُمْ وَ لَا تَتَکَلَّفُوا عِلْمَ مَا قَدْ کُفِیتُمْ وَ أَکْثِرُوا الدُّعَاءَ بِتَعْجِیلِ الْفَرَجِ فَإِنَّ ذَلِکَ فَرَجُکُمْ

درهاى سؤال از چیزهایى که براى شما مفید نیست، را ببندید. خود را در مورد دانستن چیزهاى غیرلازم به زحمت نیندازید.

در مورد تعجیل فرج زیاد دعا کنید زیرا موجب فرج شما خواهد شد.

الإحتجاج على أهل اللجاج، ج‏2، ص471-469

پیامبر اکرم‌ صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم

الْمُؤْمِنُ إِذَا مَاتَ وَ تَرَکَ‏ وَرَقَةً وَاحِدَةً عَلَیْهَا عِلْمٌ تَکُونُ تِلْکَ الْوَرَقَةُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ سِتْراً فِیمَا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ‌النَّارِ

وَ أَعْطَاهُ اللهُ عَزَّوَجَلَّ بِکُلِّ حَرْفٍ مَکْتُوبٍ عَلَیْهَا مَدِینَةً أَوْسَعَ مِنَ‌الدُّنْیَا سَبْعَ مَرَّات

اگر مؤمن از دنیا برود و یک ورقه از خودش باقی بگذارد که بر آن علمی نوشته شده باشد، روز قیامت این ورقه حائل است بین او و بین آتش

و خداوند تبارک و تعالی در عوض هر حرفی که بر آن ورقه نوشته است، شهری وسیع‌تر از دنیا به اندازه هفت برابر به او اعطا می‌فرماید. عدةالداعی و نجاح‌الساعی، ص72